Te veel regen en een beetje somberen

Ik weet het, ik word al een ouwe beep, maar soms valt een aantal zaken samen en op.
Ik schets de situatie: 1 tegen 100, zondagavond 9 mei 2012.
Vraag:  wat is de uitkomst van  sqrt(81) x sqrt(64) x sqrt(4)?
De 1 (de kandidaat dus)  werpt een joker in de strijd om geen antwoord te hoeven geven en van de 100 tegenstrevers blijven 56 het antwoord schuldig. Ik weet het, die 100 hebben maar 6 seconden om een keus te maken uit 3 mogelijkheden, maar dan nog. Het beeld wordt er niet beter door. Gewoon gokken had waarschijnlijk een betere score geleverd.  Geen 30% maar 56% zit er naast. Hoe kan dat?

Ik ben verbijsterd.
Die 100, dat is al geen a selecte steekproef uit de Nederlandse samenleving. Het zijn mensen die denken over relatief veel kennis te beschikken. Tenminste dat neem ik aan. Je doet toch niet mee om jezelf belachelijk te maken.

Shift happens. Da’s waar.
Maar hoort dit er ook bij? Dat Henk en Ingrid niet meer denken?
Is ook dit een teken van de tijd waarin we leven?

Een symptoom van een proces dat we niet controleren? Of is het een basaal instinct dat zich incidenteel tegen ons keert. Als een golf van paniek die door een menigte slaat als op de Dam iemand ongecontroleerd begint te roepen? Je ziet het gebeuren als je er geen deel van uitmaakt, maar als je er in zit ervaar je het. Ongecontroleerd en rauw. Emergence, ordening in Chaos, niet centraal gestuurd maar autonoom beslissend op celniveau. We reageren op basale prikkels en instincten en zijn zo dus onbewust en onschuldig participerend en veroorzakend.

We (ook ik) twitteren en SMS-sen er lustig op los, denkend dat we met 140 karakters ook echt iets communiceren. Effect is snel bereikt, en de beweging volgt bijna meteen.

Maar draagt het ook bij aan de communicatie, aan begrip of is het alleen gericht op het survival van het Ik?

Mij valt op dat de “succesvolle” twitteraars vooral “showers” zijn:  Ze hebben veel followers, maar volgen zelf maar een heel beperkte groep. Luisteren is er niet bij. Het doet een beetje denken aan “moderne”politieke bewegingen waar je wel op kunt stemmen waar waar je bewust geen lid van kunt zijn (op dat ene lid na). Korte one-liners, dat gaat er nog net in en leidt tot stemscores van 25-30%. Maar bijdragen aan het oplossen van de problemen, vergeet het maar.

We denken niet meer na, we leren dat we niets meer hoeven te weten, dat we alles kunnen opzoeken. “Denkadviseren” is een mooie term. Adviseren om te denken is waardevol. Maar als we het niet verbinden aan “Doenadviseren” is het holle retoriek. Als 56% faalt in simpel rekenwerk wat verwacht je dan aan reactie op korte heftige boodschappen die ingrijpen op die oncontroleerbare instincten en angsten.

eDemocracy, crowd computing, etc....... ik ben er nog niet klaar voor.

Te uitnodigend voor manipulatie, te intrinsiek perverterend door de manier waarop de mens reageert op prikkels en toch onontkoombaar.

Shift happens, Did you know?

I know, maar ik word er niet altijd blij van.

brdi